Перейти к публикации
  • Сейчас на странице   Всего пользователей: 0   (0 пользователей, 0 гостей)

12inch

КАЛЕНДАРЬ ПРОДОТЫ НА 2011 ГОД С СИСЬКАМИ ПДШНИЦ!

Рекомендованные сообщения

Захотелось создать тему.

 

Ну такую, чтобы её вечерок хотя бы в топе подержали. Но это довольно сложно сделать при помощи какого-то интересного контента или вменяемого спора. Поэтому на продоте есть несколько беспроигрышных вариантов, чтобы твоя тема была популярной.

 

1) Позвать одну из немногочисленных пдтелок.

 

2) Ныть, слёзы, разочарование и тд.

 

3) Темы с голыми девочками ничего так заходят.

 

4) Провокационная тема.

 

Ну так вот. Пожалуй воспользуюсь четвертым пунктом. Не помню кто и в какой теме сказал, что епты надоело слово троллинг, правильно же говорить провокация. Мне нравится ход его мыслей, вот только разница между провокацией и троллингом очень большая.

 

Тролль эта низшая ступень развития юзера в интернете. Ведь это так просто писать всякую хуйню и не давать себе при этом никакого отчета. Это же интернет, тут всё можно! При чём эта роль она очень удобная, так как через какое то время не понятно, что говорит юзер. Действительно то, что он думает, или же всякий мусор. Троллинг популярен среди людей, которые живут в интернете, потому что, в принципе, ни в одном здоровом ( в плане живом комьюнити) нет  троллей, так как это моветон. Это можно расценивать, как психологическое расстройство. Это болезнь, которая заражает молодых неокрепших, тупых повзрослее или же просто неудачников по жизни. Если даже взять на примере пд. Все кто здесь из себя представляют интересную личность или хорошего собеседника, не троллят, а общаются в разных темах на разные вещи.

 

За что я не люблю ньюфагов? Ну наверное за то, что изначально их манера общения максимально агрессивная к каждому. Ну типо хули, это же пд, здесь так принято. Меня тошнит от этого! У меня появилось огромное количество хейтеров, что меня несомненно умиляет. При чем ни с одним из них, ну наверное кроме фрика, я не общался, но они за мной долго следили и решили поучить меня жизни. Ну и конечно же для ньюфага модно троллить, писать толсто, тонко, в крапинку или в полосочку, ставить этот ебучий смайл  :trollface: ради прикрытия, потому что сказать откровенно либо не можется, либо ссыкатно.

 

А ещё вы любите кормить друг друга. Сегодня вечером в роли вашего повара выступлю я. ПРИЯТНОГО АППЕТИТА!

 

Вот только я провокатор, потому что мне всегда есть, что сказать по существу...


THIS IS WHERE YOU WILL COME, WHEN YOU ARE READY!

 

  Показать содержимое

 

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

толсто


Популярные теги

  Показать содержимое

 

 

e568b376b12c5cc190ad2f402b1a57db.gif

 

  Показать содержимое

 

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

а где в сабже про укупника?


Slithereen%20Guard.png - улыбается укупнику

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение
Гость nuuuuub

ТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕКСТТЕ

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

укупник - хуйло

добавьте

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

\ :trollface:

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

у успешных людей всегда много хейтеров  :lol:


Колы я выросту - то хочу буты такым як я

5c8bbc85b99e.gif

 

годные смайлы

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

тонко


 

  Показать содержимое

 

так-то!       :rickroll:

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

хуйня уже с провокацией

разве что религия или РОССИЯ\именно большими\ :yes:


одолели юзербары :yes:

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

Го дота, я создал


1271868587_1-2.jpg

 

Там кто-то еще жив.

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение
  Цитата

\ :trollface:


МАМА ВЯЖЕТ СВИТЕР

НАСТЯ ЛИЖЕТ КЛИТОР

ВЯЖЕТ СВИТЕР ЛИЖЕТ КЛИТОР

МЕЖДУ ДЕЛОМ ПИШЕТ В ТВИТОР

10751088108010731099hv7.gif

 

hidden

52424-093242-5e2c383e154bd4b09c5fc1e0adb9c00d.gif

моя Кая

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

согласен с автором.


LightOfHeaveN fan.

 

vsya pravda ob ANIME

d2d9d7251c5c.jpg

 

Бросил задрачивать в ДОТА с 01.07.2010

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение
:xd: гаденько так засмеялся :smile:

  Цитата

А какого хера ты вообще полгода дома не был? И нахуй ты надо, нуб, будеш заходить и подсерать всем игры!

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

/ME НЕНАВИДИТ ЕБАНЫХ НЬЮФАГОВ


84519-OGJmYjMyYWZmNQ.gif77529-Nzg4YTQwZDczNg.gif

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение
  Цитата

толсто

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

1235133410_183340.jpg

:trollface:

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение
  Цитата

/ME НЕНАВИДИТ ЕБАНЫХ НЬЮФАГОВ

я знаю!

 

 


THIS IS WHERE YOU WILL COME, WHEN YOU ARE READY!

 

  Показать содержимое

 

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

ne viju raznici mejdu trollyami, provokatorami i avtorami.

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение

толстовато  :trollface:


My RAZER Girl

PgdoY.gif

Поделиться сообщением


Ссылка на сообщение
Гость
Эта тема закрыта для публикации сообщений.

×
×
  • Создать...